Nitzan Mintz i Dede to dwoje artystów z Izraela, którzy od środy, 18 kwietnia, tworzyli przy Forum Synagoga jedyny w swoim rodzaju mural. We wtorek nastąpiła jego inauguracja. Ze względu na charakter miejsca praca jest ascetyczna w formie. To wiersz w języku polskim i hebrajskim, napisany przez Nitzan na podstawie historii społeczności i samego miejsca.
Przy okazji wizyty gości z Izraela OCK nawiązało współpracę z Fundacja Urban Forms, której działania ogniskują wokół szeroko pojętej kultury miejskiej. Fundacja ta jest również współorganizatorem Festiwalu Łódź Czterech Kultur. Nie bez znaczenia jest fakt, że przylot artystów współfinansowany jest przez Ambasadę Izraela.
Nitzan Mintz - visual poet
Artystka i poetka urodzona w Tel Awiwie. Zaczęła tworzyć poezję podczas służby w wojsku. Poszukując sposobów dotarcia ze swoimi wierszami do szerszego grona odbiorców, zaczęła umieszczać je na drewnianych deskach, które następnie przybijała do słupów.
Jej prace poruszają szeroki zakres tematów, ponieważ Nitzan - jak sama twierdzi - ma "milion rzeczy do przekazania". Zazwyczaj poezja, którą maluje w formie murali ma glębokie powiązanie z wybraną lokacją, łącząc charakter danego miejsca i tworząc spójną, piękną całość. Studiuje sztukę i poezję w szkole artystycznej Minshar.
W Łodzi Nitzan namalowała pierwszy mural należący do nurtu poezji ulicznej podczas Festiwalu "Energia Miasta 2016". Wiersz w języku polskim i hebrajskim, dedykowany Bałutom - dzielnicy Łodzi, w której w przeszłości mieściło się żydowskie getto - powstał w oparciu o materiały przekazane przez Fundację Urban Forms oraz Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. Można go oglądać na ścianie przy ul. Pasterskiej (róg WiN).
Dede aka Dede Bandaid – artysta z Tel Awiwu, który rozpoczął swoją przygodę ze street artem malując sprayem Drogę Mleczną na murach swojej szkoły. Już w czasie służby wojskowej zaczął tworzyć graffiti, zawierające wyraźny antysystemowy przekaz wizualny (na przykład żołnierzy dzieci puszczających bańki mydlane), a po jej zakończeniu często wykorzystywał motywy gołębia pokoju, czy ogromnych zwierząt w celu zademonstrowania swych poglądów społecznych i politycznych. Począwszy od 2008 roku coraz częściej odwołuje się w swych pracach do współczesnych wydarzeń politycznych. Zdobył sobie uznanie dzięki artystycznym interwencjom, takim jak na przykład przemiana opuszczonego Delfinarium w Tel Awiwie (głośnego z powodu samobójczego ataku bombowego w dyskotece w 2001) w zwróconą w stronę morza kłapiącą szczękę (Chattery Teeth).
Najbardziej rozpoznawalnym motywem jego twórczości są plastry (band-aids) rozumiane jako symbol leczenia, uzdrawiania zarówno osobistych, jak i wspólnotowych traum. Jego prace znajdują się głównie w przestrzeni publicznej, choć artysta unika aktów czystego wandalizmu. Od 2009 roku jego prace wystawiane są na wystawach zarówno w Izraelu (np. Kishon Gallery), jak i w USA, Szwajcarii, Włoszech, Francji, czy Niemczech.
Łódzkie murale Dede powstały w trakcie Festiwalu Energia Miasta 2016 i noszą wspólny tytuł Searching Safety/Szukając bezpieczeństwa. Oplatające okna plastry namalowane na budynku w dawnej dzielnicy żydowskiego getta (ul. WiN 10) przywołują wprawdzie bolesną przeszłość miejsca, ale są też nadzieją na uzdrowienie wielokulturowych relacji. Nadzieję tę wyraża również biały, wzbijający się do lotu ptak, symbol pokoju i bezpieczeństwa (ul. Młynarska 15).
