JERZY BUZEK
Jerzy Buzek urodził się 3 lipca 1940 roku w Śmiłowicach, na Śląsku Cieszyńskim. Matka była nauczycielką a ojciec inżynierem elektrykiem. W latach 1947-1953 uczył się w Szkole Podstawowej nr 24 w Chorzowie, a następnie w latach 1953-1957 w Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Mechaniczno–Energetycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, gdzie uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanika–energetyka. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Instytucie Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach, gdzie w 1969 roku zdobył stopień doktora nauk technicznych. W 1971 roku wyjechał na staż naukowy w Uniwersytecie w Cambridge. Równocześnie z pracą w Instytucie prowadził zajęcia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, a później na Politechnice Opolskiej. Na początku lat osiemdziesiątych rozpoczął pracę z dziedziny ochrony środowiska, w szczególności ochrony powietrza. Wyniki prac naukowych wdrożył bezpośrednio w przemyśle, między innymi w postaci kilku instalacji odsiarczania spalin. W 1992 roku kierował ogólnopolskim zespołem specjalistów przy opracowywaniu ekspertyzy PAN oraz Rady Redakcyjnej głównego polskiego czasopisma naukowego z tej dziedziny „Inżynieria Chemiczna i Procesowa”. W międzyczasie zdobył stopień naukowy doktora habilitowanego, a następnie tytuł profesora nauk technicznych.
We wrześniu 1980 roku rozpoczął działalność w „Solidarności”. Wybrano go przewodniczącym Komisji Zakładowej Związku. Latem 1981 roku został delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów „Solidarności”. 13 grudnia udało się uniknąć interweniowania gdyż się ukrywał. Niebawem razem z kolegami rozpoczął wydawanie nielegalnego, powielaczowego biuletynu „Solidarności”. Przez szereg lat działał w podziemnych regionalnych i krajowych władzach „Solidarności”. Używał wtedy konspiracyjnego pseudonimu „Karol”. Choroba córki przerwała w 1987 roku jego działalność konspiracyjną. Po zwycięstwie w 1989 roku powrócił do pracy naukowej. W lutym 1997 roku został koordynatorem zespołu ekspertów gospodarczych AWS. Opracowany wtedy program AWS stał się jednym z głównych elementów zwycięskiej kampanii wyborczej do parlamentu. Został wówczas posłem na Sejm RP.
17 października 1997 został desygnowany na szefa Rady Ministrów. W styczniu 1999 roku został przewodniczącym partii politycznej Ruch Społeczny AWS, która miała w parlamencie ponad stu posłów i senatorów.
W latach 2002-2004 piastował funkcję prorektora ds. Nauki Akademii Polonijnej w Częstochowie i założył Polonijną Szkołę Dyplomacji. Od 2004 roku jest posłem do Parlamentu Europejskiego, do którego dostał się z najlepszym w Polsce wynikiem. W tym samym roku został Wiceprzewodniczącym Europejskiego Forum Energetycznego oraz reprezentował Parlament Europejski podczas wyborów na Ukrainie, wspierając „Pomarańczową Rewolucję”. Był sprawozdawcą w ramach Siódmego Programu Strukturalnego na rzecz Badań i Innowacji a także sprawozdawcą Europejskiego Planu Strategicznego w zakresie Energii i Technologii. Uzyskał tytuł „Eurodeputowany 2006 - w kategorii badania naukowe i technologie”, przyznawany przez „Magazyn Parlamentarny”, a także nagrodę „Biały Węgiel 2006”, przyznaną przez Polskich Inżynierów. W 2007 roku Przewodniczący Pöttering uhonorował go statuetką Gołębia, ufundowaną z okazji sześćdziesiątej rocznicy przyjęcia Deklaracji Praw Człowieka. W roku 2008 rankingi „Wprost” i „Rzeczypospolitej” uznały go najlepszym polskim eurodeputowanym. W latach 2004-2009 był członkiem Komisji Przemysłu, Badań i Energii oraz Komisji Środowiska, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności. 14 lipca 2009 roku został wybrany na Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, zdobywając 555 spośród 644 ważnych głosów, stając się pierwszym Przewodniczącym z państw byłego „bloku wschodniego”. Zastąpił na tym miejscu niemieckiego Chrześcijańskiego Demokratę Hansa-Gerta Pötteringa. Funkcję tą sprawował do 13 stycznia 2012 roku.
Został wyróżniony dziesięcioma tytułami Doctora honoris causa znaczących uczelni. Posiada tytuł uniwersytetów w Seulu i Dortmundzie, Isparcie, Uniwersytetu Śląskiego (2010), Politechniki Opolskiej (2006), Politechniki Śląskiej (2007), Politechniki Łódzkiej (2010), Akademii Górniczo-Hutniczej (2010), Politechniki Wrocławskiej (2010) oraz Wojskowej Akademii Technicznej (2011).
Otrzymał nagrody i tytuły takie jak: "Krzesło roku 1998" ("The Warsaw Voice"), Nagrodę im. Grzegorza Palki (1998), "Europejczyk Roku" (Forum Izb Gospodarczych Unii Europejskiej, 1998), "Człowiek Roku" tygodnika "Wprost" (1998), Nagrodę Gustawa Adolfa (2004), "Eurodeputowany roku" ("The Parliament Magazine", 2006), Śląska Nagroda Jakości (2007), "Człowiek Roku" województwa śląskiego ("Forbes", 2007), Nagroda Lewiatana im. Władysława Grabskiego (2008), Śląski Oskar (2008), Medal Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej (2008), Złota Odznaka z Brylantem Senatu Politechniki Wrocławskiej (2008), Wiktor 2009 w kategorii "Najpopularniejszy Polityk", Złota Honorowa Odznaka Polskiego Związku Szachowego (2009), Nagroda Specjalna BCC Lider Polskiego Biznesu (2009), nagrodą Polonii z niektórych krajów europejskich "POLONICUS 2011". W 2006 uznany został za najbardziej pracowitego europosła (MEP Awards) w kategorii Badania i Technologia.
Wybór Jerzego Buzka na stanowisko przewodniczącego Parlamentu Europejskiego miało znaczenie symboliczne, bo był przewodniczącym pierwszego zjazdu "Solidarności" w 1981 roku w Gdańsku. To wspaniała historyczna klamra od hali "Oliwi" do Strasburga. To stanowisko jest zresztą ukoronowaniem jego politycznych wyborów. Za każdym razem członkostwo Polski w Unii Europejskiej, integracja nie tylko w sferze politycznej, ale i kulturalnej była dla niego priorytetem. Jest to więc piękne uwieńczenie politycznej drogi. Jego osobiste zaangażowanie przyczyniło się do rozwoju naszej Ojczyzny. Uważam, że jest świetnym kandydatem do tytułu – Honorowy Obywatel Miasta Ostrowa Wielkopolskiego.
Korzenie prof. Jerzego Buzka sięgają naturalnie Śląska. Jego związek z naszym miastem oparty jest na kilku „epizodach ostrowskich”. W 1962 roku był słuchaczem Szkoły Oficerów Rezerwy w naszej Jednostce 1956. Jego szefem był st. chorąży sztabowy Pacietnik. Często – z wielką sympatią - wspominał jak w ostrowskiej jednostce zdobył prawo jazdy na „samochodzie ciężarowym, na zisie”. Po latach wraca do Ostrowa Wielkopolskiego i do 9 Ośrodka Szkolenia Specjalistów Czołgowych. 17 grudnia 1999 roku – na zaproszenie Komendanta Ośrodka płk. Zbigniewa Wośki - odwiedza ostrowską Jednostkę Wojskową, spotyka się z kadrą oficerską i z żołnierzami. Punktem kulminacyjnym wizyty w jednostce jest wspólna wigilia żołnierska. Podczas grudniowej wizyty w Ostrowie Wielkopolskim Premier Rządu RP Jerzy Buzek wmurował kamień węgielny pod budowę pierwszego budynku komunalnego w naszym mieście (przy ul. Staroprzygodzkiej). Trzecim punktem pobytu Premiera było spotkanie z mieszkańcami miasta w ostrowskim Ratuszu. Pan Jerzy Buzek jako szef Parlamentu Europejskiego – a jednocześnie wieloletni szef kapituły rankingu samorządów „Złota Setka” przygotowywanym przez dziennik „Rzeczpospolita” - na uroczystej gali w lipcu 2010 roku wręczył władzom miasta to znaczące wyróżnienie.
Prof. Jerzy Buzek do tej pory został wyróżniony tytułem honorowego obywatela następujących miast: Katowic, Lublińca, Piekar Śląskich, Rudy Śląskiej, Rybnika, Gliwic, Gdyni, Puław i Warszawy.
